مدیر عامل شرکت فرش دستباف آستان قدس رضوی با اشاره به اینکه قدردان میراث نیاکانمان نیستیم، گفت: متأسفانه جایگاه قابل توجهی برای فرش ایرانی قائل نیستیم در حالی که جنبه هنری فرش دستباف ایرانی از جنبه اقتصادی آن مطرحتر است.
به گزارش روابط عمومی اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش ایران،به نقل ازگزارش ایسنا، غلامرضا باغشنی همزمان با روز جهانی صنایع دستی در مراسم رونمایی یکی از قدیمیترین و نفیسترین قالیچههای جهان و اسناد فرش گنجینه رضوی با عنوان «قالیچه محرابی باغی» در موزه فرش حرم مطهر رضوی اظهار کرد: آنچه ما را در صنایع دستی از سایر کشورها متمایز کرده فرش دستباف است وگرنه سایر صنایع دستی در همه کشورها در حرفههای مختلف مطرح بوده و مورد استفاده قرار میگرفته است.
وی افزود: میراثی از نیاکان ما رسیده و قدر آن را ندانستهایم و اینکه این قدرنشناسی به مردم یا متولیان امر باز میگردد جای سوال دارد که کارشناسان در این زمینه باید تحقیق کنند تا ببیند این امر از کجا نشأت گرفته است. تاریخچه فرش در ایران به ۲۵۰۰ سال پیش باز میگردد که این برند از همان سالها در دنیا مطرح بوده است. در زمان شاه طهماسب صفوی و در جریان یک سیل، فرشهای بقعه شیخ صفیالدین اردبیلی آسیب میبیند که در آن زمان کارشناسانی از موزه ویکتوریای لندن آن را خریداری و بعدها یک نفر از موزه لسآنجلس نیز تخته دیگر فرش را تصاحب میکند.
مدیرعامل شرکت فرش دستباف آستان قدس رضوی گفت: اوج شکوه و برند و اصالت فرش ایرانی در ۵۰۰ سال قبل بوده و در زمان صفویه تمام دولتمردان بلاد اروپایی و سایر کشورهای اطراف ایران سفارشهایی برای بافت فرش میدادند و تجار زیادی که روابط اقتصادی با دول اروپایی داشتند نیز تجارت فرش میکردند. امروز بیش از ۳۰۰ تخته فرش دستباف و اصیل ایرانی در موزههای سایر کشورها در معرض نمایش علاقهمندان است.
وی بیان کرد: این نشان میدهد در زمان صفویه نیز فرش ما در سایر کشورهای دنیا مورد توجه قرار داشته و این بخش از صنایع دستی ایرانیان حائز اهمیت بوده است. در دوره قاجار نیز این اهمیت برای فرش ایرانی بود و در واقع دیگران از خود ما ایرانیان بیشتر به فرش ایرانی بها میدادند اما ما نتوانستهایم از این ذخایر مهم پاسداری کنیم.
باغشنی افزود: پس از پیروزی انقلاب آستان قدس رضوی تلاش زیادی جهت حفظ این هنر داشته که نمونهای از این تلاشها احداث موزه فرش و همچنین راهاندازی کارگاه تولید فرش دستباف در ۲۰ کیلومتری مشهد در سال ۶۰ بوده است که با گسترش فضای حرم مطهر رضوی و نیاز به مفروش شدن فضای توسعه یافته، یک کارگاه فرش دستباف نیز در کاشمر راهاندازی شد. متأسفانه جایگاه قابل توجهی برای فرش ایرانی قائل نیستیم در حالی که جنبه هنری فرش دستباف ایرانی از جنبه اقتصادی آن مطرحتر است.