معاونت حقوقی دولت فعلی به صراحت اعلام کرده که؛ تعداد متهمان پرونده فرشهای سعدآباد ۹ نفر است. یکی از اعضای ارشد دولت و فرزند وی از متهمان این پرونده هستند و متهم دیگر هم از مسئولان نهاد ریاست جمهوری دولت قبل است.
به گزارش روابط عمومی اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش ایران به نقل از ایسنا، سرقت فرشهای نفیس کاخ سعدآباد یکی از جنجالیترین موضوعات روزهای اخیر است و هر روز در فضای مجازی و رسانهها خبری درباره آن منتشر میشود.
۱۰ روز پیش توضیح موزه فرش درباره فرشهای ناپدیدشدۀ سعدآباد را منتشر شد و در این توضیحات به صراحت اعلام شد: در تاریخ ۲۹ اردیبهشتماه سال ۱۳۸۷ دو تخته قالی از کاخ بوستان (نهاد ریاست جمهوری) به موزه فرش ایران به طور امانی منتقل شد. این فرشها در تاریخ ۲۴ خردادماه سال ۱۳۹۵ به طور قطعی تحویل موزه شد و اکنون در این موزه قرار دارند.
همچنین رئیس اتحادیه فروشندگان فرش دستباف نیز معتقد است که فرشهای ساختمان نهاد ریاست جمهوری در سعدآباد به موزه فرش ایران در چهارراه فاطمی انتقال داده شدهاند.
اما شب گذشته آخرین خبر مربوط به اطلاعرسانی محمد دهقان، معاون حقوقی رئیسجمهور است که گفته؛ «۹ نفر متهمان اصلی مفقود شدن فرشهای سعدآباد هستند.»
طبق اطلاعات اعلامی از سوی معاون حقوقی ریاست جمهوری این فرشها از سال ۹۲ تا ۹۵ مفقود و از مجموعه سعدآباد خارج شده است و حتی سازمان بازرسی کل کشور گزارش مفصلی درباره مفقود شدن این فرشها در دولت دوازدهم به نهاد ریاست جمهوری وقت اعلام کرده است.
تاکید دولت فعلی بر سرقت فرشها در دولت قبلی
دهقان گفته؛ تردیدی وجود ندارد که در دولت روحانی این فرشها مفقود شده و اینکه گفته شده ماجرا مربوط به دولت قبل از روحانی است، صحت ندارد.
اشاره دهقان به پاسخ دفتر حسن روحانی پس از اطلاعرسانی رسمی درباره سرقت فرشهای کاخ سعدآباد در دولت قبلی است که در آن تاکید کرده است؛ نهاد ریاستجمهوری به محض دریافت نخستین گزارش در این باره در سال ۱۳۹۹ که سابقه امر را به دوره قبل از آغاز کار دولت یازدهم میرساند، رسیدگی لازم را انجام داده و موضوع را فوراً به مراجع نظارتی و قضائی ارجاع داده است.
اما معاونت حقوقی دولت فعلی به صراحت اعلام کرده که؛ تعداد متهمان پرونده فرشهای سعدآباد ۹ نفر است. یکی از اعضای ارشد دولت و فرزند وی از متهمان این پرونده هستند و متهم دیگر هم از مسئولان نهاد ریاست جمهوری دولت قبل است.
ماجرای فرشهای گمشده چیست؟
ماه قبل تعدادی از رسانهها خبر از غیب شدن 48 تخته فرش نفیس از مجموعه کاخ سعدآباد دادند که گفته میشود ارزش تنها 10 تخته فرش آن برابر با 127 میلیون دلار بوده است. بنابراین ارزش اموال عمومی گمشده تا اندازهای زیاد است که ارزش وقت گذاشتن برای پیدا کردن مسببین و خائنان به اموال عمومی را داشته باشد.
از همان ابتدا ناپدید شدن فرشهای تالار حافظیه به دولت دوازدهم نسبت داده و اینطور عنوان شد که همگی این فرشها طی سه سال منتهی به ۱۳۹۵ مفقود شدهاند. حتی در گزارش ابتدایی به نقل از یک شاهد عینی گفته شد؛ «فرشها را با یک دستگاه وانت مزدا بردند منزل».
ساختمان حافظیه، از مجموعه ساختمانهای کاخ سعدآباد تهران است که تحت بهرهبرداری نهاد ریاستجمهوری و دولت قرار دارد و از آن برای استقبال از مهمانان خارجی استفاده میشود.
فرشهای گمشده هویت تاریخی هنر ایرانیاند
یکی از عناصر به کار رفته در تزیینات داخلی کاخ سعدآباد و ساختمان حافظیه، فرشهای نفیس و دستباف این مجموعه است که با طرحها و الگوهای برگرفته از هنر صنعت فرش ایران این مجموعه را به موزهای از فرشهای ایرانی تبدیل کرده و زیبایی و تاریخچه فرهنگی خاصی را به این مکان افزودهاند.
فرشهای ناپدیدشده هم که سالها قبل در اصفهان و مشهد به دست هنرمندان کشورمان بافته شدهاند، از جمله تزئینات سعدآباد محسوب میشدند. اما علاوه بر ارزش مادی و معنوی آن، اینکه در بالاترین سطح نهاد ریاست جمهوری، گروهی محدود این فرشها را به نفع شخصی مصادره کند و یا اینکه این موضوع پروژه تخریب در تقابل با جریانی باشد که قصد ورود پرقدرت در انتخابات پارلمانی آخر امسال را دارد، نکته مهمی بهنظر میرسد.
دولت قبل؛ ما نبودیم!
موضوعی که سایت دفتر حسن روحانی، رئیس جمهور سابق با انتشار بیانیهای هرگونه دست داشتن مسئولیت این دولت در گم شدن فرشها را رد کرد و نوشت: «انتقال هرگونه سند و دارایی منقول و غیرمنقول در ادارات دولتی از دستورالعملی مشخص تبعیت میکند و هر قدر مراکز دولتی حساستر باشند، این دستورالعملها دقیقتر و حساستر عمل میکند. چطور محمولهای از فرش توسط یک وانت بارگیری شده و بدون مجوز حراست نهاد ریاستجمهوری که زیر نظر وزارت اطلاعات عمل میکند و حفاظت فیزیکی ساختمان حافظیه که تماماً توسط سپاه پاسداران انجام میشود، از این ساختمان خارج شده است؟
انتشار خبری مخدوش، مغشوش و بدون ذکر هیچ منبع و ارائه سندی معتبر صرفاً بنا بر ادعای یک ناشاهد ناشناس در یک رسانه رسمی چطور میتواند مستند باشد؟ مراجع قانونی و قضایی میبایست از رسانهها بخواهند اسناد خود را در این خصوص در اختیار مراجع قانونی بگذارند و نام فردی که فرشها به خانه او منتقل شده را افشا کنند.»
متهم خیلی بزرگ است
اما حالا همانگونه که در ابتدای گزارش عنوان شد؛ معاونت حقوقی ریاست جمهوری پیش از دستگاه قضایی درباره پرونده این سرقت اتخاذ موضع و بیان کرد: تعداد متهمان پرونده فرشهای سعدآباد ۹ نفر است. یکی از اعضای ارشد دولت و فرزند وی از متهمان این پرونده هستند و متهم دیگر هم از مسئولان نهاد ریاست جمهوری دولت قبل است.
شاید پای تخریب در میان باشد
پیگیریهای نگارنده هم نشان از آن دارد که در معاونت حقوقی ریاست جمهوری، «یکی از اعضای ارشد دولت» شخصی است که با حضوری همهجانبه قصد شرکت در انتخابات مجلس در اسفندماه امسال را دارد و برنامههای مدون و منظمی در این راه طراحی کرده که شاید ترس از بازگشت اعتدالگرایان به حاکمیت، دلیلی برای ایجاد یک پروژه تخریب گسترده باشد و شاید هم سرقتهای فرشهای نفیس کاخ سعدآباد در دولت قبل با اطلاع آن مقام ارشد و پسرش و مسئول نهاد ریاست جمهوری، واقعیت باشد که امیدواریم خیلی زود از سوی دستگاه قضا اطلاعرسانی مناسبی صورت بگیرد و مسأله را امنیتی فرض نکنند.